วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ไวรัสคอมพิวเตอร์

ไวรัสคอมพิวเตอร์
       ไวรัสคอมพิวเตอร์ (computer virs) หรือเรียกสั่นๆ ว่าไวรัส คือ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่บุกรุกเข้าในเครื่องคอมพิวเตอร์โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ใช้ ส่วนมากมักจะพัฒนาขึ้นเพื่อสร้างความเสียหายให้กับระบบของเครื่องคอมพิวเตอร์นั้นๆ ซึ่งไวรัสแบ่งออกเป็น6ประเภทดังนี้
    1.ไวรัสพาราสิต(parasitic virus) ไวรัสประเภทนี้จะเริ่มทำงานและจำรองตัวเองเมื่อมีการเรียกใช้งานไฟล์ที่ติดไวรัส ไวรัสคอมพิวเตอร์ส่วนมากจะเป็นประเภทนี้
    2.ไวรัสบูตเซกเตอร์ (boot sector virus) ไวรัสประเภทนี้จะฝังตัวลงในบูตเซกเตอร์ แทนที่ทำสั่งที่ใช้ในการเริ่มต้นการทำงานของคอมพิวเตอร์ เมื่อเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ขึ้นใช้งาน ไวรัสประเภทนี้จะโหลดตัวเองเข้าไปที่หน่วยความจำก่อนที่ที่จะโหลดระบบปฏิบัติการ หลังจากนั้นจะสำเนาตัวเองไปฝังอยู่กับไฟล์อื่นๆ ด้วย
  3.ไวรัสสเตลท์ (stealth virus) ไวรัสประเภทนี้เป็นไวรัสที่มีความสามารถในการเปลี่ยนแปลงตัวเองให้อยู่ในรูปแบบที่โปรแกรมป้องกันไวรัสต่างๆ ตรวจไม่พบ และเมื่อไปติดกับโปรแกรมใดแล้วจะทำให้โปรแกรมนั้นมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
  4.ไวรัสโพลีมอร์ฟิก (polymorphic virus) ไวรัสประเภทนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกครั้งที่ติดต่อไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์ซึ่งจะส่งผลให้ไวรัสประเภทนี้ตรวจพบได้ยาก
  5.ไวรัสแมโคร (macro virus) ไวรัสประเภทนี้จะมีผลกับ   macro application  (มักจะพบในโปรแกรมประเภท Word Processors ) เมื่อผู้ใช้เรียกใช้ไฟล์ที่มีไวรัสติดมาด้วย จะทำให้ไวรัสไปฝังตัวอยู่ที่หน่อยความจำจนเต็มซึ่งจะทำให้การทำงานของคอมพิวเตอร์ช้าลง และอาจส่งผลเสียกับข้อมูลที่เก็บอยู่ในคอมพิวเตอร์ได้

   6.หนอนอินเทอร์เน็ต (worms) เป็นไวรัสคอมพิวเตอร์ชนิดหนึ่งที่จะติดต่อได้ทางอินเทอร์เน็ตสามารถแพร่กระจายได้อย่างรวดเร็ว โดยไวรัสนี้จะคัดลอกตัวเองซ้ำแล้วใช้ระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตดป็นสื่อในการแพร่กระจายโดยทั่วไปจะมากับอีเมล์ ตัวอย่างของหนอนอินเทอร์เน็ตคือ adoe โดยจำทำการค้นหาเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีระบบปฏิบัติการLinuxหลังจากนั้นจะสร้างช่องทางในคอมพิวเตอร์เพื่อแฮกเกอร์ (hacker) สามารถเข้าไปยังคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นได้
       ที่มา หนังสือเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร2 หน้าที่13

วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ความเรียงเรื่อง สู้เพื่อแม่

                                          สู้เพื่อแม่

              "ถ้าการเกิดคือเรื่องมหัศจรรย์ ผู้ให้ชีวิตคือผู้สูงยิ่ง" จะขาดไม่ได้หากมีการเกิด ผู้ดูแลทุกข์ภัย เรียกผู้นั้นว่า "แม่" คำสั้นๆ อันยิ่งแห่งคุณค่า จะหาค่ามาเทียบคงหาไม่ได้ง่าย ท่านดูแลเรามาจนเติบใหญ่ พระคูณต้องทดแทนคุณ เมื่อมีงานมีการทำ นึกจะย้อนคูณผู้ดูแล ยามเมื่อท่านแก่ชรา อย่าให้ท่านทนเหงา พาท่านเที่ยว พาท่านกิน เมื่อเด็กท่านดูแล พาเที่ยวพากิน เราจำได้หรือไม่บางรูปที่อยู่ในกล่องเก็บรูปในตู้ เมื่อแม่ได้ดูท่านไม่เคยจะลืม ความสุขของการเที่ยวกับลูก พาเหยียบทะเล พาเหยียบทราย พารับลม ท่านจำไม่เคยจางหาย ท่านตักเตือนให้เราเป็นคนดีในสังคม ถึงจะว่าถึงจะด่า อาจถึงลงโทษ นั้นก็ไม่ใช้เพื่อตัวแม่เอง แต่เพื่อลูกน้อยที่จะเติบโตอยุ่ในสังคมอย่างภาคภูมิ หนึ่งคำว่ารัก สองคำว่า รัก แล้วเคยทำให้ท่านมีความสุขหรือไม่? เรายิ้มกับแม่ครั่งสุดท้ายเมื่อไร? แม่ชอบกินอะไร? กินข้าวกับแม่ครั้งสุดท้ายเมื่อไร?   ถ้าถามเราคงไม่เคยจดจำ หากถามเม่แทนนั้น คงมีคำตอบทุกข้อเสมอ ในใจอันอบอุ่นของแม่นั้นคงไม่มีสิ่งใดสำคัญเท่าลูกของตน ทำงานให้ลูกมี ให้ลูกใช้ ให้เรียนจบ ให้สุขสบาย การตอบแทนพระคุณนั้นให้มากเพียงใดคงไม่ตอบแทนพระคุณของผู้ให้กำเนิด สำหรับตัวฉันแล้ว ค่อยสัญญากันตัวเองอยู่เสมอว่า หากเรียนจบเมื่อใด จะหางานที่มั่นคง แล้วจะสร้างบ้านให้แม่ ให้พ่อไว้ จะไม่ให้ขาดตกสิ่งใด ให้พ่อแม่อยู่อย่างสบายที่สุดของชีวิต สิ่งที่พ่อแม่ ให้มาถึงจะไม่ดีเหมือนใคร ถึงจะไม่มากเหมือนใคร แต่คุณค่าทางจิตใจในทุกสิ่งมันหาค่าเปรียบไม่ได้ ฉันเคยพูดกับแม่ของฉันจนแม่น้ำตาไหลว่า "รอหน่อยน่ะ จะเรียนให้จบจะไม่ให้ทุกข์ยากจะไม่ให้ไม่สยาบใจ จะให้ยิ้มทั้งวัน" สำหรับฉันการเรียน คือการทดแทนคุณของแม่ขั้นเริ่มต้น สัญญาของฉันจะทำให้ได้

                                  แม่นี้รักเรามากกว่าใคร ใครที่ไหนอย่ามาว่าแม่ฉัน    

                                           แม่ป้อนข้าวป้อนน้ำแม่ดูแลมา สั่นสอนฉันให้เป็นคนดีเอย